fotoğraf çekmek güzel bir şey. ya da değil mi? sürekli bir paylaşmaca..hele facebooktan sonra olay sadece "facebooka koyarız" diye fotoğraf çekilmece döndü. bu geçiş filmli fotoğraf makinelerinden dijital fotoğraf makinelerine geçişten daha hızlı ve sancılı oldu sanırsam. ilkinde sadece bastırdığında ve arkadaşların yanındayken görürken(ki en güvenlisi hem fotoğrafı anlatma şansın da oluyor) ikincisinde e-maille senin bildiğin insanlara senin izninle giderken facebookla Mark Zuckerberg(bilmeyenler için bakınız Facebook kurucusu genç girişimci daha doğrusu akıllı, bilgisayar mühendisliğini bırakmış) bile albümlerime bakıyor olabilir şu anda ve istediği yere de post eder kim karışır.
bilmiyorum gece gece eski fotoğraflara baktım da şöyle..insan hatırlamak için çeker değil mi fotoğrafları? ama unutmak da isteriz di mi? bu her şeyi her yaptığımız şeyi ölümsüzleştirme çabası niye bilmiyorum. biraz dolaştım resimler klasörümde..unutulması gereken de hatırlanması gereken de ne çok şey varmış.
bir de sürekli böyle geçmişi iyi de kötü de olsa hatırlamaya çalışmak da şu anı yaşamamızı engelliyor sanırsam.
nerden mi esti? bilmiyorum mezun olma üzüntüsü, hayatının nasıl devam edeceğinin belirsizliği fln fln.
5 yorum:
fotoğraflar yalan söylermiş naimecim çünkü zaman hiç durmazmış...seviyorum bu sözü...
öyle güzel unutturuyor ki akreple yelkovan insana her şeyi,insan şaşırıyor....
umuyorum ezgicim:))
bu arada sözü gerçekten sevdim..odamın duvarına yazıyorum dur:)
ben artık sevmiyorum foto çekilmeyi, çünkü onları ilerde kendimizin aleyhine delil olarak kullanıyorz ,zaten kmse yapmaz insanın kendisine yaptığını demiş çok bilmiş atalarımız:),ilerde acıtma ihtmali olan fotolara son :)
sen fotolarla an, ben müzikle... ben bazı şarkıları dinlemeyi yasakladım kendime, sen de fotolara bakmayı yasakla. akreple yelkovanın bizim için de çalışması şerefine...
Yorum Gönder